Anouk is onze Almeloër van de week.

Anouk verzorgt de weesfietsen met bloemetjes op straat: ‘Symbool van onze wijk’

 

 

 

Het is je vast niet ontgaan. In de wijk Ossenkoppelerhoek in Almelo staat op bijna elke straathoek een stel oude fietsen. Het kenmerkt de wijk. Sinds kort verzorgt Anouk Suripatty (43) deze fietsen.

Ze vroeg het zich jaren geleden al af: Hoe zit dat nou met die fietsen in deze wijk? “Ik woonde in Duitsland, maar af en toe bezocht ik Almelo”, vertelt Anouk. “Steeds als ik langs een stel fietsen met bloemen in het mandje kwam, wilde ik weten wat de gedachte daarachter was. De fietsen trokken al jaren mijn aandacht.”

 

Het symbool van de wijk

“Een spannend verhaal achter de fietsen was er niet”, zegt Anouk. “Jaren geleden wilde het wijkbestuur iets doen om de leefbaarheid in deze wijk op te krikken.” Hoewel het fietsproject begon zonder grote betekenis, staat het nu symbool voor de Ossenkoppelerhoek. “Hierdoor herkent iedereen de wijk. Toen mijn vriend hier nog niet bekend was, wist hij de weg te vinden aan de hand van de fietsen. Hoe leuk is dat.”

 

‘Ik ben een mensenmens’

Anouk verhuisde in 2015 permanent naar Almelo en voelde zich gelijk thuis. Ze wilde iets gaan betekenen voor de stad. “Ik werd vrijwilliger bij het wijkbestuur. We komen met verbeterpunten voor onze wijk en bedenken leuke activiteiten.” Ze geniet vooral van het contact met wijkgenoten. “Ik ben een mensenmens.”

De oproep voor een nieuwe fietsenverzorger kwam voor Anouk dan ook als geroepen. “Eén van de andere bestuursleden, Joop Martens, kondigde aan dat hij ermee zou stoppen op korte termijn. Er was alleen nog geen opvolger.” Het klonk Anouk als muziek in de oren. Ze dacht al langer na over een extra bijdrage die ze aan de wijk zou kunnen leveren. Anouk klapt enthousiast in haar handen. “Eén en één is twee, dacht ik”.

Lees verder onder de foto >

 

 

Rondje langs de fietsen

 

Het takenpakket van Anouk is niet groot, maar zeker niet te missen. Ze maakt minimaal eens per maand een rondje langs de fietsen, om te controleren of alles nog in tact is. “Ik controleer de bloemen. Hebben ze extra water nodig of is er wat aan vervanging toe?” Ook zorgt ze voor nieuwe fietsonderdelen. “Alles wat we doen is vrijwillig, dus veel geld mag het niet kosten. Die jacht naar gratis of goedkoop spul vind ik zo leuk.”

Helaas zijn er soms ook minder leuke kanten, zo is er pas een fiets gestolen. “Dat is zo jammer. Het werk wat ik daaraan heb, is niet vervelend, maar het feit dat het gebeurt wel. Iedereen uit het wijkbestuur houdt zicht op een groepje fietsen. Meestal voor of achter hun huis. Als er wat aan de hand is, kom ik in actie.”

 

Hulp in de familie

Ze hoeft het niet helemaal alleen te doen. “Moeder-zoonmomentjes, zo noem ik het. Ook dat zag ik voor me toen ik hoorde over deze kans. Mijn zoon studeert op het Zone College in Almelo en is geboren met groene vingers.” Samen met hem verzorgt ze de plantjes in de kratten van de fietsen. En ze heeft meer hulp. “Mijn vriend is een ster in sleutelen. Als er iets kapot is aan een fiets, schakel ik hem in”, lacht ze.

 

Wie heeft er een fiets over?

Ze is nog maar net begonnen met het fietsproject. Stap voor stap ontdekt Anouk met welke complicaties ze rekening moet houden, hoe de jaarplanning is en wanneer ze hulp moet inschakelen. “Ik ben ontzettend blij met de andere vrijwilligers. In mijn eentje kan ik niet elke fiets in de gaten houden.” Ondertussen is ze ook nog op zoek naar oude fietsen voor op straat. “Als iemand nog een fiets over heeft, denk aan mij!”